కేంపులై పూచాయి
పాద పద్మములు
కాళిందునిపై తాండవంబాడి
అలసిపోయితివయ్యా
అఖిలాండ నాయకా
ఆదమరచి నిదురోరా ఆదిపురుషా
భ్రమనొంది భ్రమరాలు
మకరందమును గ్రోల
ఆదమరిచినవేళ ఝంకారములలేపే
మా దోషములుకావవి
మన్నించుమయ్యా మమ్ము
సర్వావస్థల సర్వవేళలా
పరమేశ్వరా ! ఎదుట ఉన్నా — కనలేని కన్నులు, పిలుస్తున్నా — వినలేని చెవులు. సాక్షాత్ ముందు నిలబడి ఉన్నా — కైమోడ్చి మోకరిల్లలేని మూఢత్...
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి