రేపు అనేది ఉండగా
ఎందుకు చింత నీకు దండగ
రానీ వయస్సు
కరగనీ కాలం పోయేది ఏముంది
ఉభయ సంధ్యల నడుమ
నలిగిపోతుంది దేహం శ్రమతో
రాత్రి అనే దుప్పటి కప్పి పోనీయి నిదుర ప్రశాంతంగా
పరమేశ్వరా ! ఎదుట ఉన్నా — కనలేని కన్నులు, పిలుస్తున్నా — వినలేని చెవులు. సాక్షాత్ ముందు నిలబడి ఉన్నా — కైమోడ్చి మోకరిల్లలేని మూఢత్...
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి